اثربخشی شیوه‌های فرزندپروری بر خودکارآمدی و سلامت ‌روان دانشجویان علوم انسانی دانشگاه پیام نور و آزاد نیشابور

  چکیـده   زمینه و هدف: شیوه های فرزندپروری به عنوان یکی از وظایف اساسی والدین نقش مهمی در دوره های بعدی زندگی فرزندان دارد. این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی شیوه های فرزندپروری بر خودکارآمدی و سلامت روانی دانشجویان علوم انسانی دانشگاه پیام نور و دانشگاه آزاد اسلامی نیشابور در سال تحصیلی88-1387 انجام گرفته است.   روش تحقیق: این پژوهش توصیفی- تحلیلی بر روی ‌‌210 دانشجو (105 دختر و 105 پسر) از بین ‌3757 دانشجوی رشته‌های علوم انسانی که به شیوه ی نمونه‌گیری طبقه ای تصادفی دو مرحله ای انتخاب شدند انجام گرفت. نمونه ی پژوهش با سه پرسشنامه ی شیوه‌های فرزندپروری( تکمیل شده توسط والدین)، خودکارآمدی و سلامت‌ عمومی آزمون شدند و داده های تحقیق با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون تحلیل واریانس یک عاملی و دو عاملی ( F ) و آزمون‌ تعقیبی توکی تجزیه و تحلیل شد.   یافته‌: نتایج تحقیق نشان داد شیوه‌های فرزندپروری والدین بر خودکارآمدی دانشجویان تأثیر معنی داری داشته (0064/0= p ) و در این میان شیوه ی فرزندپروری مقتدرانه نسبت به شیوه ی سهل گیرانه (001/0= p ) و شیوه ی مستبدانه (01/0= p ) بر افزایش خودکارآمدی تأثیر معنی داری داشته است . همچنین شیوه‌های فرزندپروری بر سلامت‌ روان‌ نیز تأثیر معنی داری داشت‌ ( 027/0 = p ) و تأثیر شیوه های فرزندپروری بر سلامت روانی متفاوت بوده است. به طوری که شیوه ی فرزندپروری مقتدرانه نسبت به شیوه ی مستبدانه (0078/0= p ) و شیوه ی سهل گیرانه نسبت به شیوه ی مستبدانه (018/0= p ) بر سلامت‌ روان دانشجویان تأثیر معنی داری گذاشته است.   نتیجه‌گیری: با توجه به تأثیر شیوه های فرزندپروری بر خودکارآمدی و سلامت روانی که اهمیت ویژه ای در دانشجویان دارد، آموزش این شیوه ها برای والدین در سطوح مختلف توصیه می شود.